Diyarbakır 2. Aile Mahkemesi, iki defa tayin nedeniyle vilayet değiştiren kocasına tayin talebinin kabul edilmediği tarafında 9 yıl boyunca palavra beyanda bulunan bayanı davranışından ötürü kusurlu bularak çiftin boşanmasına karar verdi.
Ankara’da farklı kamu kurumlarında memur olarak çalışan H.S. ve kız arkadaşı H.S, 17 Ağustos 2013’te evlendi.
H.S’nin 2024’te Samsun’a tayini çıkınca karısından da tayin talebinde bulunmasını istedi lakin H.S, kocasına çalıştığı kurum tarafından tayin talebinin kabul edilmediğini belirtti.
Bir mühlet Samsun’da vazife yapan H.S’nin tayini bu sefer de Diyarbakır’a çıktı.
Bu süreçte de H.S. kocasına tayin talebinde bulunduğunu ancak kurumu tarafından bu talebinin karşılanmadığını söyledi.
9 yıl boyunca farklı kentlerde yaşayan çiftin ortasında “tayin” gerekçesiyle problemler yaşanmaya başladı.
H.S. kuşku üzerine yaptığı araştırma sonucu karısının çalıştığı kurumdan hiç tayin talebinde bulunmadığını tespit etti.
Bunun üzerine koca H.S, avukatı Gülben Elhakan aracılığıyla, “evlilik birliğinin temelden sarsılmasını” münasebet göstererek, Diyarbakır 2. Aile Mahkemesine dava açtı.
Avukat Elhakan, müvekkili için mahkemeye sunduğu dava dilekçesinde şu tabirlere yer verdi:
“Müvekkilim 2013’te H.S. ile evlenmiş ve bu evlilikten bir çocukları bulunmaktadır. Müvekkilim ve eşi kamu çalışanı olarak çalışmaktadır. Taraflar evlendikten sonra davalı bayanın davacı kocasının bulunduğu yere hiç gelmediği, evliliğinin 3-4 ayından sonra ailesiyle yaşamaya devam ettiği ve adresini bile değiştirmediği belirlenmiştir. Müvekkilimin tayini Samsun ve Diyarbakır’a çıktıktan sonra davalı bayan birkaç hafta sonu yabancı üzere gelip gitmiştir. Müvekkilim davalının Diyarbakır’a yerleşmesi için tayin istemesi konusunda ikna etmeye çalışmış ancak başarılı olamamıştır. Tarafların evliliklerinin kağıt üzerinde olduğu, fiilen bir ortada yaşamadıkları ve davalının kusurlu davranışları ile evlilik birliğinin temelden sarsılması nedeniyle müvekkilim boşanmayı talep ve dava etmiştir.”
Diyarbakır 2. Aile Mahkemesi’nde görülen duruşmada şahit olarak dinlenen K.S. de davacının oğlu olduğunu, oğlunun ve gelininin 9 yıldır başka kentlerde yaşadığını belirterek, “Gelinim ‘9 yıldır tayin istiyorum lakin vermiyorlar’ diyerek bizi kandırdı. Gelinim Ankara’da ailesiyle yaşıyor.” dedi.
Kadının çalıştığı kurumdan da talep üzerine mahkemeye gönderilen yazıda, H.S. tarafından kuruma rastgele bir tayin talebinde bulunulmadığı belirtildi.
Usulüne uygun biçimde tebligat yapılmasına karşın davalı bayan yahut avukatının 2 haftalık yanıt müddeti geçtikten yaklaşık 1 yıl sonra mazeret bildirmesini mahkeme, “mazeretin davayı uzatmaya yönelik olduğu” halinde kıymetlendirerek reddetti.
Mahkeme, çiftin boşanmasına karar verdi.
“EVLİLİK BİRLİĞİNİN TEMELİNDEN SARSILDIĞI ANLAŞILMIŞTIR”
Mahkemenin kararında şu değerlendirmede bulunuldu:
-Çalışma hakkı her insan için bilhassa de bayanların kendi ayakları üzerinde durması, aile birliğine katkı sunması için vazgeçemeyecekleri kıymetli bir haktır. Lakin evlilik birliğinin devamı için eşlerin bir ortada yaşamaları gerekir.
-Aksinin kabulü mümkün değildir ve birlikte yaşamaktan imtina manasına gelir. Davalı bayan memur olan eşinin işini bilerek evlenmiştir. Davalı bayanın çalıştığı kurumun yurdun her yerinde şubesi bulunmaktadır.
-Talep edilmesi halinde tayin mümkündür. Davalı Ankara’dan ayrılmak istemediği için tayin talebinde bulunmamış ve davacı dava dilekçesindeki bu savını ispatlamıştır.
-Dinlenen şahit anlatımlarıyla sabit olduğu üzere davalı bayanın davacı ve ailesini küçümsediği, tayin talebinde bulunduğunu söylediği halde tayin talebinde bulunmadığı anlaşılmıştır.
-Kadının davacının yaşadığı yere kısa periyodik gittiği devirlerde eşiyle tartışıp konuttan ayrıldığı, boşanmaya neden olan olaylarda davacıya ait bir kusur bulunmadığı, davalının davranışları nedeniyle tam kusurlu olduğu anlaşılmıştır.
-Taraflar ortasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve evlilik birliğinin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizliğin mevcut ve sabit olduğu, tarafların evliliklerinde korunmaya kıymet rastgele bir hukuksal fayda kalmadığı, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı anlaşıldığından davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.”
Kararı pahalandıran avukat Gülben Elhakan, evlilik birliğinin kurulmasında temel gayenin tarafların müşterek bir hayatı bir arada kurması ve bu birlikteliği devam ettirmesi olduğunu lisana getirdi.
Taraflardan birinin bu iradeyi göstermemesinin Uygar Kanun’da boşanma nedeni olarak sayıldığını aktaran Elhakan, şunları kaydetti:
-Bu doğrultuda davalı bayan tam kusurlu kabul edilerek, davamız kabul edildi. Taraflardan birisi ortak yaşama olgusundan kaçınıyorsa açılması olası boşanma davalarında bu tam kusurlu sayılmasına sebebiyet verecektir.
-Mahkemece davalı bayan tarafından ‘tayin istememe’ olgusu tam kusur olarak kabul edilmiştir. Bu karar, misal belgeler için emsal teşkil edecektir.